Booreiland dat doordramt tot het op brok stuit. Brokvermoeden brokkelt me af. Laf om te laten. Lopen om te praten. Schaden zal. Baden mag, maar ik blijf liever droog. Daden gedacht, maar het blijft denken.
Nat zand blijft liggen tot het opdroogt, verstuift en wegvliegt. Wegvliegen zal het uiteindelijk. Wij hangen de rode vlag uit om Naar voor te zijn maar Naar sluit geniepig toch altijd langs alle stopsignalen en betalen zal je hem.
Laf om te laten. Lopen om te praten. Precies zoals ik het zeg zonder omweg. Een rechte lijn waar je zeker vaker vanaf valt dan dat je er op stapt, zo als beginnende koorddanser, gestoord ranzig. Eindeloos oppervlaktige denkruimte. Wandel dwars door me heen, handen ineengesloten op de rug.
Nat zand blijft liggen tot het opdroogt, verstuift en wegvliegt. Wegvliegen zal het uiteindelijk. Wij hangen de rode vlag uit om Naar voor te zijn maar Naar sluit geniepig toch altijd langs alle stopsignalen en betalen zal je hem.
Laf om te laten. Lopen om te praten. Precies zoals ik het zeg zonder omweg. Een rechte lijn waar je zeker vaker vanaf valt dan dat je er op stapt, zo als beginnende koorddanser, gestoord ranzig. Eindeloos oppervlaktige denkruimte. Wandel dwars door me heen, handen ineengesloten op de rug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten