donderdag 30 oktober 2008

Liever niet

Dichten op maat.

tekst:

Breek mn banden de gekartelde randen verzanden
Als prangende tanden in alles wat ik kwijt moet
Ik slijp bloed, begrijp goed wat tijd doet met mij moet
Ik pijn doen om zijn stoet van leip doen uit elkaar te blazen?
Liever niet, liever ben ik liever dan dit
Liever ben ik ver weg, maar dit is wat het is
Ik wil niet zo leven, ik wil niet zo zijn
Ik wil niet meer streven naar wat zij willen zijn
Draaf door dromen laat me komen haat in ogen zaai demonen
Maai de gnomen en laat ze in hun rotting gaarstomen
Tot ze verdreven zijn, niet meer in leven zijn
En ik mijn klein pietepeuterig kerntje niet meer ondermijn
Onrein drijf ik weg, op de golven van mijn zeeën van mij zoute brei
En leer zo steeds meer over mij

Liever niet, liever ben ik liever dan dit Refrein
Liever ben ik ver weg, maar dit is wat het is
Elke dag naar de klote, 1 grote waas
Van nog moeten, niet willen dan maar weer bezopen
Elke dag dood, een levend lijk, levend gelijk
Het massale voorbeeld een fabrieksleven praktijk
Ik wil niet zo leven, ik wil niet zo zijn
Ik wil niet meer streven naar wat zij willen zijn

Massaproductie. Mijn tandje knarst maar
de machine draait door, ik ook, wetend dat het niet spoort
blijft alles draaien in een vicieuze cirkel
van onbegrip, onzin en onnodige frustratie
Ik ben boos maar geen doener, daarom schrijf ik dit
En ik blijf ik zitten, blijf spitten en wil alleen maar meer pitten
Ik kamp met mn concentratie haat, een enorme druk
Die verstikkend werkt, levend in een massagrafzerk
Knal ik, bral ik, zal ik zeker somber zijn
Als ik doordein in dit goor ravijn van pijn
Ik kom kommer en kwel –der dan mevrouw helderder
Pluk al het vuil uit deze kelder en ik kelder der
Zij, waar zij voor staat, waar heel dit zijn nu over gaat
Ik weet niet waar het over gaat maar hoop dat het over gaat
Tot nog toe bekrompen in een cocon van opgekropte vergaarde trots

Refrein

rafels scheuren, gebeuren gebeuren Zie gedicht 'Verscheurend'
drukte bedrukt me, over en over
niet lettend op de lijntjes, tis over en over
een verscheurd beeld van herinnerdingen
bezingen en bedrukken, niet lettend op de lijntjes
wel op de scherpe randjes en punten
verscheurend beteuterd
van geleuterd naar met een klap met beide benen op de grond hard verscheurend

maandag 27 oktober 2008

Wegwaaien of Oplossen

Gedragen door de wind
Ik was mezelf te zwaar
Gelicht door een groots gebaar
zweef ik ginds
Verlaten scarabeeën loslatend
los ik het laten ook
en laat ik het oplossen
Droom verder; wordt neergesmeten
ziek van mezelf en mijn omgeving
lijd ik aan de koude

Sierstuk

De kunst van de hel
statig de hemel aanbiddend
Glinsterend brok -ik ben niet bang-
trotseert de hemel, aarde en daaronder
Paniek leidt tot climax
glijdt weg, komt daar
Slechts hangend als sierstuk

zondag 12 oktober 2008

Ruïne

Een fluit vliegt door het net,
wordt niet opgevangen
De weke touwen weken, weigerden,
weken werken nadelig, wijfelend
wordt alles instabiel, stabiele
steunpilaren stuiteren weg,
een verder instortende ruïne achterlatend
in aftakelende schimmen schuilen
scheuten van pijn, én warme drank
Hoe dan ook een kater
Later is allang voorbij